MÜBAREK MEVLİD KANDİLİ....“Sen olmasaydın, sen olmasaydın eflâki yaratmazdım.” kudsî hadisi, temel kaynaklarımızdan Elmalı’lı, Hak Dini Kur’an Dili, 8, 18; İsmail Hakkı Bursevî, Tefsîru Rûhu’l-Beyan, 1, 27; Aclûnî, Keşfü’l-Hafa, I, 45, II, 214’te mezkûrdür; ayrıca bkz. es-Sîretü’n-Nebeviyye, 1, 6 (Sîret-i Halebî kenarı). Keza bu manayı te’yid eden bir başka hadîs-i kudside de, “Yâ Muhammed! Ben ve sen varız. Senden başkasını senin için yarattım” buyurulmuş... Bunun üzerin Rasûlüllah (s.a.v.) Efendimiz de, şu münacatı yapmıştır: “Allah’ım! Sen varsın, ben yokum. Senin gayrını, zâtın için bıraktım.” [İmam-ı Rabbani, el-Mektubat, 2, 7] .Hepimizin çok çok iyi bildiği âyet-i kerimede ise mâlumunuz; “Biz seni, ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik” [Enbiya suresi, 107] buyurulmuştur.